یک سنگ شاخص، همچنین به عنوان سنگ نقطه، سنگ عطف یا سنگ اشاره گر شناخته می شود، یک سنگ طبیعی است که به طور برجسته در چشم انداز قرار دارد و به عنوان یک نقطه مرجع برای ناوبری یا علامت گذاری یک مکان خاص استفاده می شود.

ویژگی های سنگ شاخص:

1. به طور برجسته در چشم انداز قرار دارد.

2. اغلب دارای شکل یا اندازه غیرمعمولی است که آن را به راحتی قابل تشخیص می کند.

3. سنگ شاخص می تواند از هر نوع سنگی ساخته شده باشد، اما سنگ آهک، ماسه سنگ و گرانیت رایج ترین هستند.

استفاده های سنتی از سنگ شاخص:

سنگ های شاخص قرن هاست که توسط فرهنگ های مختلف برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار می گرفته اند، از جمله:

1. ناوبری: سنگ های شاخص به عنوان نقاط مرجع برای مسافران، دریانوردان و کاشفان استفاده می شدند.

2. علامت گذاری مرزها: سنگ های شاخص می توانستند برای علامت گذاری مرزهای سرزمینی یا مقدس استفاده شوند.

3. نقاط عطف: سنگ های شاخص اغلب به عنوان نقاط عطف در مسیرهای سفر استفاده می شدند.

4. محل های گردهمایی: سنگ های شاخص می توانستند به عنوان مکان هایی برای گردهمایی های اجتماعی یا مراسم مذهبی استفاده شوند.

5. یادبودها: سنگ های شاخص گاهی اوقات به عنوان یادبود وقایع یا افراد مهم استفاده می شدند.

سنگ شاخص در فرهنگ عامه:

سنگ های شاخص در اساطیر، فولکلور و آثار ادبی در سراسر جهان ظاهر شده اند. نمونه های قابل توجه عبارتند از:

1. سنگ های مقدس در فرهنگ بومی آمریکا: اعتقاد بر این بود که این سنگ ها دارای خواص معنوی هستند و می توانند به مردم خرد و بینش عطا کنند.

2. ستون های سنگ در افسانه های یونان باستان: این ستون ها گفته می شود که توسط هرکول برای علامت گذاری مرزهای جهان شناخته شده ساخته شده اند.

3. سنگ های مرزی در امپراتوری روم: این سنگ ها برای علامت گذاری مرزهای امپراتوری استفاده می شدند.

4. سنگ های شاخص در فولکلور انگلیسی: اعتقاد بر این بود که این سنگ ها دارای خواص جادویی هستند و می توانند به مردم در یافتن گنج یا پیش بینی آینده کمک کنند.

امروزه، سنگ های شاخص همچنان به عنوان نقاط مرجع برای ناوبری و به عنوان نمادهای فرهنگی استفاده می شوند. آنها همچنین به عنوان اشیاء تزیینی در باغ ها و مکان های عمومی محبوب هستند.